ТАУРЪ, м. Бык, вол (ср. греч. ταῦρος). И будеть… Халдѣа въ плѣнъ… рече Гь҃, яко възрадуетеся и вел<ь>ми гл҃ете растръзающи наслѣдие мое, яко излияни есте, яко тел<ь>цы на траву, и рыкали есте, яко тауры (tauri). (Иер. L, 11) Библ.Генн. 1499 г.