ТЕЗОИМЕННѢ, нареч. То же, что тезоименитнѣ. Пятострунную цѣвницу и пятоцвѣтный свѣщникъ Бж҃иа цр҃кве, бг҃огласныа мч҃нки тезоименнѣ почтем (φερωνύμως). Мин.дек.3, 111 об. 1628 г.