Триичи, нареч. То же, что трижды. (912): Аще дасть руцѣ свои украдыи, да ят будет тѣмже, у негож(е) будет украдено, и связанъ будет, отдасть тое, еже смѣ створити, и сотворит триичи о сем. Радзив.лет.1, 21. XV в.