ТРУХАВЫЙ, прил. Ветхий, трухлявый. (1453): Онъ же повелѣ приступати ему отъ лимени, идѣже стѣна трухава, и, бивъ пушками, взя Царьградъ. Львов.лет. I, 262. XVI в. [то же – Соф. II лет., 180. XVI в.].