ТУЧНЫЙ2, прил. к туча.В знач. сущ. Тучныя, ж., мн. Дождевые воды. И прѣврати въ кръвь рѣкы ихъ и тучьныя ихъ, яко да не пиють (τὰ ὀμβρήματα αὐτῶν). (Пс. LXXVII, 44) Псалт.Чуд.1, 171. XI в. [то же – Псалт.Б.-С., 73. XI в.; Псалт.Сим., 143 об. XIII в.].